جامعه‌شناسی سینما و سینمای ایران

جامعه شناسی سینما یکی از شاخه های جدید جامعه شناسی است. این رشته، خود زیر مجموعه جامعه شناسی هنر است که به رویکردهای نظری اساسی در حوزه هنر توجه دارد. جامعه شناسی هنر نیز ذیل حوزه وسیع تری به نام جامعه شناسی معرفت قرار دارد که آن هم به‏نوعی تحت قیمومیت جامعه شناسی فرهنگ قرار می‏گیرد که حوزه نظری کلی‏تری را دربرگرفته است. بر خلاف هنرهای دیگر سینما حدود 100 سال است که به وجود آمده و به جرگه‏ی هنرها پیوسته است. بنابراین طبیعی است که رویکرد جامعه شناختی نسبت به آن بسیار دیرتر از دیگر رشته های هنری شکل گرفته باشد. ضمن اینکه علاوه برتأخیر سینما در ورود به جرگه‏ی هنرها، تا مدت‏‎ها نیز این هنر به اندازه دیگر هنرها در محافل دانشگاهی جدی گرفته نمی شد و به آن به دیده یک سرگرمی محض که ارزش هنری و بنابراین ارزش مطالعه ندارد، می‏نگریستند. سینما به عنوان هنر هفتم شناخته شده و در خانواده هنرها قرار گرفته است. همین امر موجب می شود که مطالعات جامعه‏شناختی سینما هم پوشانی‏هایی با مطالعات جامعه‏شناختی هنر داشته باشد. به عبارت دیگر بسیاری از مباحث نظری جامعه شناسی هنر و سینما یکسان است که با انحصار بحث به سینما و نادیده گرفتن هنر به طور کلی، از جامعیت آن کم می‎شود کتاب به دو بخش تقسیم شده است. بخش اول که شامل چهار فصل می شود، به رویکردها، نظریه‏ها و روان شناسی های مرتبط با مبحث نظری جامعه شناسی سینما پرداخته شده است. محتوی این بخش کلی ونظری است، بنابراین شامل اندیشه‏های متفکرانی است که مستقیم یا غیر مستقیم در توسعه نظری این رشته نقش داشته اند. در بخش دوم به طور مشخص به مطالعات مرتبط با سینمای ایران پرداخته شده است که از نظریه‏ها و روش‏شناسی‏های مطرح شده در این فصل برای انجام آنها استفاده شده است و در پایان و در فصل نتیجه گیری تلاش شده جمع بندی مباحث نظری و مطالعات موردی بیان شود که نشان دهنده‎ی نقاط قوت کتاب و خلاءهای آن است.