جز زیبایی ندیدم: شرحی بر کلام حضرت زینب (س): ما رایت الاجمیلا

در بخشی از کتاب می خوانیم: این هنر در کارگاه انسان سازی عالم بر عهده ی انبیا و اولیا است که می توانند تهدید های قرار گرفته بر مسیر انسانیٌت را به فرصت تبدیل کنند. در تاریخ انبیا مشاهده کرده ایم که تهدید نمرود برای ابراهیم(س) و تهدید فرعون برای موسی(س) زمینه ساز فرصتی شد تا درخت نبوت آنان به بار نشیند. بیان حضرت زینب(س)، کاشف هنرنمایی میدان دار سپاه عشق، در مصاف با دشمنان آیین محمد(ص) بود و بیانگر نحوه ی نظاره ی بانوی کربلا، به این هنر که چگونه حسین(ع)، از هر تهدیدی، فرصتی برای ابراز هویٌت اسلام و توحید ایجاد نمود و چشم هر بیننده ی بینایی را مسحور خود ساخت. نتایج این هنر الهی، در مدیریت بحران های سیاسی بعد از حادثه ی خونین کربلا به بار نشست. در امتداد حادثه ی عاشورا، امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) با هنر تبدیل تهدیدهای دشمن به فرصت، لبه ی شمشیر را بر گردن کسانی نشاندند که گمان می کردند فاتح میدان هستند. دشمن از تیغه ی آخته ی خود چه طلب می کرد و عاقبت چه شد؟ انتظار باز شدن راهی برای نیل به آلودگی ها با پرچمی از کفر را داشت، که عاقبت با درایت و مدیریت شیرزن کربلا، حضرت زینب (ع) سدٌی قد کشیده از جنس پاکی و پرچمی بر افراشته با نام عشق در برابرش پدیدار شد!