روشنگری

ابومحمد فضل بن شاذان بن خلیل ازدی نیشابوری در گذشته به سال 260 هجری از مشاهیر امامیه در سده سوم یعنی دوره قبل از غیبت است. فضل از اصحاب امام محمدتقی، امام علی النقی و امام حسن عسگری علیهم السلام بوده و از ایشان و به روایتی از امام رضا(ع) نیز روایت کرده است.او فقیه و متکلمی گرانقدر بود و افزون بر صد و هشتاد اثر به او نسبت داده اند، برخی در دانش فقه، برخی در علم کلام و برخی در مناظره و جدل. یکی از این آثار کتاب الایضاح است که یکی از کهن ترین منابع اندیشه شیعی دوران حیات ائمه(ع) و در روزگار نزدیک به عصر غیبت شمرده می شود. این کتاب دربردارنده مجموعه ای از مباحث کلامی، تاریخی، فقهیو نیز مناقب و مثالب است و به طور عمده رویکردی مناظره ای دارد. این مناظره با دقت و ژرفکاوی و رعایت حسن ادب همراه است و مولف کوشیده است برپایه منبع اهل سنت از آموزه ها و حقیقت تشیع دفاع کند. روشنگری اثری است که پیش تر محقق وارسته جلال الدین محدث ارموی فراروی دانش پژوهان نهاده و اینک برگردان فارسی آن که به کوشش مترجم توانمند دکتر حسین صابری فراهم آمده، با تمام مقدمات و توضیخات روشنگرانه مرحوم محدث ارموی و افزوده های مترجم عرضه می شود. روح بلند فضل بن شاذان از باز نشر اندیشه هایش شادان باد.