انسان‌شناسی هنر: زیبایی، قدرت، اساطیر

انانسان از زمانی که خود را شناخت و نخستین اشکال آگاهی اجتماعی در ذهن او متبلور شد ، شروع به آفرینش " هنری" کرد.قدیمی ترین آثاری که امروزه ما آن ها را رده هنر قرار می دهیم به بیش از 30 هزار سال پیش تعلق دارند.یعنی به زمانی که انسان های نخستین بر دیواره غارها تصاویری از زندگی روزمره خود ترسیم می کردند ، یا با سنگ و گل ، مجسمه های کوچکی از جانوران و انسان های دیگر می ساختند. .... .... اسطوره شناسی در واقع در پی شناخت ساز و کارهای ذهنی حاکمیت سیاسی است ، شناختی که نمی توان آن را در قالب های تنگ زکانی و مکانی محدود کرد.اسطوره های سیاسی ، از دیدگاه انسان شناسی ، تداومی منطقی در سراسر تاریخ بشری دارند. تداومی که ظهور و تحول اشکال هنری- فناورانه و اساطیری را به صورتی دائم با اشکال زیستی از یک سو و با اشکال سیاسی از سوی دیگر پیوند می دهند. شناخت پدیده هنر در انسان شناسی پیشنه ای دیرین و طولانی دارد و به قرن نوزدهم میلادی می رسد ، با وجود این ، سرچشمه های آن را می توان در قرن های قبلی یافت ، جایی که گردآوری های مردم نگارانه غیر حرفه ای در قالب ورود اشیا و ساخته های" مردم دوردست" و مستعمرات اروپایی منجر به پا گرفتن نخستین موزه های انسان شناسی شد. ......