برپایی کارگاه «بررسی تطبیقی قرآن بزرگ بایسنغر میرزا به خط محقق» در موزه رضوی

به گزارش گنجینه رضوی، این کارگاه با حضور مهدی قیصری‌نیک، معاون موزه‌‌ها و گنجینه‌های فرهنگی سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی و جمعی از کارشناسان این سازمان و سخنرانی محمد بهروز، پژوهشگر و مرمت‌کار، چهارشنبه، 30 آبان‌ماه 1403، در اتاق جلسات موزه قرآن و هدایای مقام معظم رهبری حرم مطهر رضوی برگزار شد. 
بهروز در این کارگاه با اشاره به انجام پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود با محوریت قرآن بزرگ بایسنغر میرزا، اظهار کرد: اطلاعاتی که درباره این قرآن وجود دارد، حاصل نقل قول‌ها و گفته‌هاست که تکرار شده و ابهاماتی را ایجاد کرده است. 
این پژوهشگر با تأکید بر این‌که با نگاهی متفاوت به بررسی تطبیقی قرآن بزرگ بایسنغر میرزا به خط محقق پرداخته است، گفت: برخی معتقدند این قرآن توسط «عمر اقطع» نوشته شده است. بنابراین ما در این پژوهش خط کتیبه‌ای که به خط بایسنغر میرزا تیموری در مسجد گوهرشاد وجود دارد را نیز مورد بررسی و تطبیق قرار داده و به اطلاعات شگرفی رسیدیم. 
وی در ادامه ضمن معرفی استادان بزرگ خوشنویس اعم از «ابن مقله»، «ابن بواب»، «یاقوت موصلی»، «یاقوت مستعصمی»، «عبدالله صیرفی» و «بایسنغر میرزا»، در خصوص زندگی و آثار برخی از این استادان، نکاتی را مطرح کرد. 
بهروز با اشاره به نقش اثرگذار بانو گوهرشاد در تربیت فرزندانی هنرمند و هنردوست در دربار تیموری، افزود: کتیبه مسجد گوهرشاد را بایسنغر میرزا در سن بیست سالگی نوشته است و این امر نشان می‌دهد استادان بزرگی به وی آموزش دادند. 
وی با ذکر مشخصات قرآن بایسنغری که به خط محقق جلی در کاغذ خالبالغ کتابت شده است، به معرفی ویژگی‌های خط محقق پرداخت و تصریح کرد: خط محقق از خط کوفی نشأت گرفته و ویژگی‌های این خط را با اختلاف کمی دارد. 
این پژوهشگر با تأکید بر اعجاز بیانی خود قرآن، گفت: کاتب یا کاتبان قرآن بایسنغر میرزا به اصول خط محقق بسیار پایبند بودند و نسبت‌های طلایی در حروف تمامی آیه‌های این اثر رعایت شده است. 
همچنین وی در این کارگاه، ضمن ارائه نکاتی با محوریت اصول و قواعد خط محقق براساس رساله عبدالله صیرفی، نمونه‌هایی از نسبت‌های طلایی در قرآن بایسنغر میرزا را در تصاویر به نمایش گذاشته شده، توضیح داد.